Kratak istorijat konjičkog sporta: Veza koju čovek i konj dele duga je vekovima. Godine 682. pre Hrista, trka dvokolica koju vuku četiri konja bila je sastavni deo 25-ih Olimpijskih igara u antičkoj Grčkoj.
Ovo je prvi zabeleženi podatak o konjičkom sportu kao Olimpijskoj disciplini.
Prve moderne Olimpijske igre održane su 1896. godine. Konjički sport se kao sastavni deo programa pojavljuje na Olimpijskim igrama 1900. u Parizu i to samo kao takmičenje u preskakanju prepona. Takmičenja u konjičkom sportu u preponskom, dresurnom i militari jahanju, kakva postoje i dan danas na Olimpijadi, prvi put su održana 1912. godine u Stokholmu.


                                                                                                         Foto: V. Stojić

Do 1952. godine, takmičenja u konjičkom sportu na Olimpijskim igrama i internacionalnim takmičenjima bila su rezervisana isključivo za vojna lica, jer se do tada smatralo da najviši standard u konjičkom sportu ima vojska. Godine 1952. ukida se zabrana nastupanja za civile i od tada vojnici i civili, kao i muškarci i žene se takmiče rame uz rame. Konjički sport je inače jedini sport gde se muškarci i žene takmiče ravnopravno i nema odvojenih takmičenja po polovima.

Međunarodna konjička federacija je osnovana 1921. godine i pod njenom jurizdikcijom se nalazi osam disciplina konjičkog sporta: dresura, preponsko jahanje, militari jahanje, vožnja zaprega, voltežovanje (gimnastika na konju), reining (kaubojska dresura), endjurans (daljinsko jahanje), kao i jahanje za osobe sa invaliditetom. Od ovih disciplina tri su Olimpijske: dresura, preponsko i militari jahanje.

 

DALJINSKO JAHANJE (endurance) 

jedna je od 8 (osam) disciplina konjičkog sporta Međunarodne Konjičke Federacije u kojoj se održavaju svetski, evropski i regionalni šampionati.

Takmičenja u daljinskom jahanju (endjuransu) prvi put su održana u SAD-u pedesetih godina, a u Evropu su stigla tek deset godina kasnije. Iako je svrha takmičenja da se određena distanca pređe u što kraćem vremenskom roku, takođe se mora voditi računa i o zdravlju i dobrobiti konja. Jahač mora da proceni stvarnu spremnost svog konja i prema njoj da odredi korak i brzinu kojom će se kretati. Važnije je stići na cilj sa fizički zdravim konjem, nego stići prvi.

 

Takmičenja se odvijaju na atraktivnim lokacijama na distancama od 20 km do 160 km. Takmičenja - trke se odvijaju u više etapa pri čemu Veterinarska komisija i Sudijski kolegijum vode računa da puls konja ne pređe određenu granicu pre početka svake etape. Pobednik je jahač koji na svom konju za najkraće vreme pređe stazu i čiji konj prođe veterinarske inspekcije propisane pravilima.