Nedaleko od Beograda, na desnoj obali Dunava, u selu Vinča, nalazi se eponimni lokalitet vinčanske kulture. Vinčanska kultura nastaje na širokim prostorima jugoistočne Evrope, oko 5000. godine pne, na tradicijama prethodne, starčevačke kulture.

Zbog značaja koji Lepenski Vir ima za našu i svetsku nauku, godine 1969. doneta je odluka da se otkriveni ostaci ovoga nalazišta prenesu na jedan plato u neposrednoj blizini i spasu od vode novog akumulacionog jezera. Dislokacija Lepenskog Vira započeta je 1970. godine i iste godine preneti su svi nadjeni arheološki ostaci na viši plato, a već sledeće godine oni su postavljeni na nove položaje.

Osim nepokretnih kulturnih dobara, znamenitih mesta i celina, u Novom Sadu je Generalnim urbanističkim planom definisano 20 arheoloških lokaliteta. Iskopano je puno vrednih nalaza, pogotovo na Petrovaradinskoj tvrđavi.

Rimski logor (castrum) na Viminacijumu je sagradjen u prvim decenijama I v.n.e. Podizanje prvog kamenog utvrdjenja, sredinom ili u drugoj polovini I v.n.e. se vezuje za legiju VII Claudia koja je ovde stacionirana tokom celog antičkog perioda. Bio je glavni grad provincije Gornja Mezija.

Židovar kod sela Orešac, na sredokraći između Vršca i Bele crkve, na istočnom obodu Deliblatske peščare, jedan je od najznačajnijih lokaliteta u srpskom delu Podunavlja. Nalazi se oko 1 km jugozapadno od sela, na visokom lesnom platou iznad doline reke Karaš kojom danas prolazi kanal Dunav-Tisa-Dunav.